Polaganjem venaca na spomenik Srpskom vojniku u Kosovskoj ulici u Požarevcu obležen je Dan primirja u Prvom svetskom ratu.
Vence su na spomenik položili predstavnici Grada Požarevca, vojske, policije, Braničevskog okruga, Gradske opštine Kostolac, udruženja i stranke.
Prisutnima se nakon intoniranja himne i minuta ćutanja obratio gradonačelnik Grada Požarevca Saša Pavlović sledećim rečima:
“Danas ispred spomenika Srpskom vojniku, obeležićemo i u Požarevcu Dan primirja u Prvom svetskom ratu. Ovaj dokument, potpisan u Kompijenu, 11. novembra 1918. godine, pored očigledne vrednosti, nosi sa sobom i određenu simboliku, kao što je to slučaj i sa samim mestom potpisivanja. Mesto potpisivanja, železnički vagon, mnogi shvataju kao simbol žurbe da se okonča do tada najveće ratno stradanje u svetu, označi odlazak smrti i ubijanja, kao i putovanje u budućnost bez ratova. Da je u ljudskoj prirodi da naučene lekcije iznova i iznova izučava, govori upravo pomenuti vagon. Nakon tolikog stradanja u ratu, do tada poznatom kao Veliki, manje od četvrt veka kasnije dogodio se još veći. Prateći simboliku, ali ovoga puta naopaku, kao mesto potpisivanja kapitulacije Francuske, nacistička Nemačka odabrala je taj isti vagon. Iako strašna, ta lekcija nam govori da mir nije nešto što se podrazumeva, jer koliko god napredovala civilizacija, na njemu treba raditi i za njega se treba boriti. Mi, potomci onih koji su taj rat osetili na svojoj koži to činimo i sada, čuvanjem sećanja na ovaj datum i na žrtve koje su mu prethodile. Na žalost, naša Srbija, srazmerno svojoj veličini, prednjačila je u broju onih koji su dali živote ne samo za svoju državu već i za oslobođenje Еvrope. Velike bitke poput Cerske, Kolubarske i proboja Solunskog fronta, nešto je što stavlja prednost ljudskog srca i želje za slobodom, nad svetlim oružjem i brojčanom nadmoći. Procena je da je više od milion naših stanovnika poginulo tokom Velikog rata. To je činilo gotovo trećinu ukupnog stanovništva, odnosno čak 60 posto muške populacije. To jesu brojevi, ali razlog našeg današnjeg okupljanja prevashodno su sudbine koje stoje iza te statistike. Oni su naši preci, koji na prvi pomen odbrane otadžbine nisu pitali “da li”, već “kada” krenuti po oružje i pod državni barjak. Za čast i u njihovo sećanje, neka nam je svima srećan 11. novembar, Dan primirja u Prvom svetskom ratu.“